FAQ
Dat is een wetgevende norm die wordt aangenomen door de parlementaire vergaderingen (= Parlementen) op deelstaatniveau. Op federaal niveau wordt dit een wet genoemd. In Brussel, voor de GGC en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, wordt dit een ordonnantie genoemd.
Dat is een wetgevende norm die wordt aangenomen door de parlementaire vergaderingen (= Parlementen) van de Vlaamse, Franse en Duitstalige Gemeenschappen.
Deelentiteiten zijn autonome instellingen waaruit een Federale Staat (zoals België) is samengesteld.
In België zijn er acht deelentiteiten: de Vlaamse, Franse en Duitstalige Gemeenschap, de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie, de Franse Gemeenschapscommissie, en het Vlaams, het Waals en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Dat is een autonome deelentiteit die bevoegd is voor onderwijs, cultuur, gezondheidsbeleid, bijstand aan personen en, behalve in Brussel, het taalgebruik.
De wetgevende norm van de Gemeenschappen wordt 'decreet' genoemd.
Dat is de Brusselse instelling die in gemeenschapsaangelegenheden (persoonsgebonden aangelegenheden) bevoegd is: voor de instellingen die, wegens hun organisatie, niet kunnen worden beschouwd als uitsluitend te behoren tot de ene of de andere Gemeenschap (=bi-persoonsgebonden/bicommunautaire instellingen), voor de maatregelen die op de personen rechtstreeks toepasselijk zijn, voor de uitoefening van bevoegdheden als inrichtende macht wat aangelegenheden van gemeenschappelijk belang betreft.
Dat is het geheel van de fundamentele regels in België tot bepaling van rechten en vrijheden van de burgers, de verschillende soorten van machten (wetgevende, uitvoerende en rechtelijke macht) en de verschillende beleidsniveaus (van federaal tot lokaal niveau).
Dat is de macht die instellingen opricht en financiert, of initiatieven neemt; deze kan openbaar of privaatrechtelijk zijn.
Een daad gesteld door de uitvoerende macht (= Verenigd College) van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie van Brussel-Hoofdstad om uitvoering te geven aan een ordonnantie van de Verenigde Vergadering (= wetgevende macht).
Een wetgevende norm die door de Verenigde Vergadering van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie wordt goedgekeurd.
Dat zijn aangelegenheden die verband houden met het leven van personen. We onderscheiden twee domeinen: het gezondheidsbeleid en de bijstand aan personen. De persoonsgebonden aangelegenheden zijn sinds 1980 aan de Gemeenschappen en sinds 1989 aan de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie toegewezen.
Een akkoord bedongen en gesloten door de Federale Staat en bepaalde deelentiteiten, of door bepaalde deelentiteiten onderling, om hun samenwerking op een bepaald gebied te versterken of om onenigheid of meningsverschillen te vermijden.
Deze macht stelt de daden die noodzakelijk zijn voor de toepassing van de wetten (of ordonnanties), en geeft leiding aan de overheidsdiensten. Ze komt toe aan de regeringen (Verenigd College).
Officiële naam van de uitvoerende macht (= de regering) van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie van Brussel-Hoofdstad.
Er dient te worden opgemerkt dat de leden van het Verenigd College met beslissende stem steeds gezamenlijk (1 NL + 1 FR) hun bevoegdheden uitoefenen.
Dat is de naam voor bepaalde besluiten genomen door de Verenigde Vergadering van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie voor de uitoefening van bevoegdheden van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie als inrichtende macht wat aangelegenheden van gemeenschappelijk belang betreft.
Dat is de macht die wetten of andere gelijkwaardige rechtsregels (decreten of ordonnanties) uitvaardigt.
De wetgevende macht komt toe aan de parlementen of aan de Verenigde Vergadering van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie en wordt gedeeld door de uitvoerende macht (de regeringen of het Verenigd College, alsook de Koning op federaal niveau).